Hafiz Rubiyat
5 I put my arms around your waist, A lover’s embrace to taste. From your resolve it’s obvious All my efforts will go to waste. مـن باکـمر تو در میان کردم دسـت پنداشتمش که در میان چیزی هست پیداسـت از آن میان چو بربست کمر تا من ز کمر چه طرف خواهم بربسـت 6 You are the moon and the sun is your slave; As your slave, it like you must behave. It is only your luminosity and light That light of sun and moon can save. تو بدری و خورشید تو را بنده شدهست تا بنده تو شدهست تابنده شدهست زان روی کـه از شـعاع... Sign in to see full entry.